Konstancjusz I Chlorus

Urodził się w biednej rodzinie w Ilirii, karierę zrobił służąc w wojsku. Późniejsi autorzy dorobili mu genealogię od cesarza Klaudiusza II Gockiego (268-270). 1 marca 293 roku został adoptowany przez cesarza Maksymiana i otrzymał tytuł cezara.
W czasie prześladowań chrześcijan (wszczętych w roku 303), w myśl edyktów Dioklecjana, na podległych sobie terenach, ograniczył się do zamykania lub burzenia kościołów, co podkreślają historycy chrześcijańscy. W rzeczywistości chrześcijaństwo na tych terenach (Galia, Brytania, Hiszpania) było mniej aktywne, niż na wschodzie imperium. Uważa się, że był on wyznawcą boga imieniem Sol Invictus (łac. 'słońce niezwyciężone').
1 maja 305 roku otrzymał tytuł augusta. Zginął w wyprawie przeciwko Piktom i Szkotom w Eboracum (dzisiejszy York) 25 lipca 306 roku.

Wyraź swoje zdanie :

Komentujesz jako użytkownik niezarejestrowany - gość. Z tego powodu, zanim komentarz pojawi się na stronie będzie musiał zostać zaakceptowany przez naszą redakcję. Aby Twój komentarz został od razu opublikowany na naszych łamach zachęcamy do darmowej rejestracji!

Nick* :

Email* :

Dodaj komentarz