Strona główna Redakcja Współpraca Źródła historyczne Konkursy

DOŁĄCZ DO NAS!

i odkryj historię w najnowszym wydaniu

Dołącz do społeczności histurion.pl, zakładając nowe konto lub logując się poprzez portal facebook.

  • Poznaj innych miłośników historii
  • Odkrywaj historię i poznawaj dzieje postaci historycznych
  • Poznawaj historię z pierwszej ręki ściągając źródła historyczne z naszej bazy
  • Przejrzyj spersonalizowane dane historyczne, np. które postaci historyczne obchodzą z Tobą urodziny

Rejestracja




Załóż nowe konto



LUB

Załóż nowe konto z



Jesteś już użytkownikiem?    Zaloguj się

Zaloguj się w serwisie histurion.pl

Możesz zalogować się w naszym serwisie podając swój adres e-mail oraz hasło podane podczas rejestracji. Możesz również zalogować się poprzez portal facebook.


Nie mam jeszcze konta



Zaloguj się z

Załóż nowe konto w serwisie histurion.pl



Dwie Faustyny - matka i córka

2007-02-23 | Autor: Wojciech Bogdański



Matka: Annia Galeria Faustina (Faustyna Starsza) – urodziła się ok. roku 100 n.e. jako córka konsula Marka Aniusa Verusa i Faustyny Rupili. Między 110 i 120 n.e. została żoną Antoninusa Piusa, adopcyjnego syna i cezara (oficjalnego następcy tronu) cesarza Hadriana.





Antoninus Pius i Faustyna mieli czworo własnych dzieci: córkę Faustynę zwaną dla odróżnienia Młodszą i drugą, nieznaną z imienia starszą córkę (być może adoptowaną), która była przodkiem Fabii Orestilli - żony cesarza Gordiana I (panującego od 238 r. Było też dwóch starszych synów, również nieznanych z imienia. Ponadto, na żądanie Hadriana, małżeństwo zaadoptowało Marka Aureliusza (przyszłego męża ich córki Faustyny Młodszej, Faustyna Starsza była jego ciotką) i Lucjusza Werusa, którzy również zostali w przyszłości cesarzami Rzymu.

Gdy po śmierci Hardiana Antoninus Pius dnia 10 lipca 138 r.n.e. został cesarzem, prawie natychmiast przyznał swej żonie tytuł Augusty. Małżeństwo uchodziło powszechnie za szczęśliwe choć współcześni historycy twierdzili, że Faustyna była osobą frywolną i być może nawet niewierną. W każdym bądź razie gdy po dwóch latach panowania Antoninusa Piusa, w 140 r.n.e. zmarła, cesarski mąż natychmiast powołał ją w poczet bogów i w ciągu roku, przy Via Sacra Świątynią Romulusa i Bazyliką Emilia zbudował jej świątynię. Po śmierci cesarza w 161 r.n.e. świątynia została dedykowana Antoninusowi i Faustynie.



Świątynia Antoninusa i Faustyny w Rzymie - fragment rysunku Etienne Du Pérac z połowy XVI wieku. Palazzo Nuovo (Muzeum Kapitolińskie), Rzym.




Świątynia Antoninusa i Faustyny w Rzymie – widok współczesny.



Córka: Annia Galeria Faustina (Faustyna Młodsza), urodziła się w latach od 125 do 130 r.n.e. Jako dziecko była przez swego dziadka, cesarza Hadriana, obiecana przyszłemu cesarzowi Lucjuszowi Werusowi, lecz ojciec wolał wydać ją za mąż za swego następcę.





Pobrali się z Markiem Aureliuszem (wtedy jeszcze tylko cezarem) w 145 r.n.e. W ciągu trzydziestu lat małżeństwa urodziła mu dwanaścioro lub trzynaścioro dzieci, w tym przyszłego cesarza Kommodusa. Cesarz – filozof tak pisał o niej w swych „Medytacjach”:

„Niechaj moja małżonka pozostanie taka jak jest, taka afektowana i taka prosta ...”

Złośliwi współcześni jej historycy opisali ją jako niewierną, zdradzającą męża z marynarzami i gladiatorami. Twierdzono, że Kommodus wykazywał nadmierne zainteresowanie walkami gladiatorów i był okrutnym człowiekiem ponieważ był synem jednego z nich. Twierdzono nawet, że Faustyna miała upodobanie do nacierania się krwią zabitych na arenie gladiatorów i po takiej kosmetyce udawała się do łożnicy Aureliusza.

Z drugiej jednak strony z oddaniem towarzyszyła mężowi we wszystkich wyprawach wojennych. Dzieliła z nim i jego legionistami trudy i niewygody dalekich i długotrwałych wypraw, dlatego była przez żołnierzy nazywana Mater Castrorum (Matka Obozów), co jest uwidocznione na niektórych monetach z jej podobizną.

Zmarła w 175 r.n.e. w Halala w Kapadocji (obecna Turcja) w trakcie kolejnej, czteroletniej wyprawy wojennej na wschodnie i północne krańce Imperium. Oddany jej cesarski małżonek powołał ją w poczet bogów.

Zwróćmy uwagę na misterne fryzury obu pań.
Matka w swe długie i misternie ułożone włosy wpinała z tyłu sznury pereł a u góry upinała z tych sznurów rodzaj korony.
Córka zaś, skromniej, bardziej klasycznie, upinała swe również długie i prawdopodobnie ondulowane przez służbę włosy w kok owinięty sznurem pereł.

Źródła:
- rysunki – Wikipedia,
- zdjęcia monet – z kolekcji autora.



Podziel się!
        
Przeczytaj również...

Wyraź swoje zdanie :

Komentujesz jako użytkownik niezarejestrowany - gość. Z tego powodu, zanim komentarz pojawi się na stronie będzie musiał zostać zaakceptowany przez naszą redakcję. Aby Twój komentarz został od razu opublikowany na naszych łamach zachęcamy do darmowej rejestracji!

3 celne komentarzeDodaj komentarz
Użytkownik


Dodano: 2007-03-08
Dziękuję za ten artykuł. Ciekawe jest życie kobiet tamtych czasów.
Redaktor


Dodano: 2007-04-02
Bardzo proszę. I dziękuję za zainteresowanie.
Użytkownik


Dodano: 2008-02-12
Bardzo lekko czyta się tutaj każdy przygotowany artykuł, bardzo dobrze, ze autor tego artykułu podał na jego końcu informacje na temat źródeł, z których korzystał.

Nasz facebook

Ciekawostka

Postać historyczna

Losowe zdjęcie

histurion.pl
Najnowocześniejszy polski portal historyczny

Matura 2022

Historia

Inne

Copyright © 2006-2022 by histurion.pl. Korzystając z portalu akceptujesz wykorzystanie przez nas plików cookies.