Strona główna Redakcja Współpraca Źródła historyczne Konkursy

DOŁĄCZ DO NAS!

i odkryj historię w najnowszym wydaniu

Dołącz do społeczności histurion.pl, zakładając nowe konto lub logując się poprzez portal facebook.

  • Poznaj innych miłośników historii
  • Odkrywaj historię i poznawaj dzieje postaci historycznych
  • Poznawaj historię z pierwszej ręki ściągając źródła historyczne z naszej bazy
  • Przejrzyj spersonalizowane dane historyczne, np. które postaci historyczne obchodzą z Tobą urodziny

Rejestracja




Załóż nowe konto



LUB

Załóż nowe konto z



Jesteś już użytkownikiem?    Zaloguj się

Zaloguj się w serwisie histurion.pl

Możesz zalogować się w naszym serwisie podając swój adres e-mail oraz hasło podane podczas rejestracji. Możesz również zalogować się poprzez portal facebook.


Nie mam jeszcze konta



Zaloguj się z

Załóż nowe konto w serwisie histurion.pl





Eurypides

2010-02-27 | Autor: Brygida Sobieska


Eurypides - (ur. 480 r. p.n.e., zm. 407 r. p.n.e.) jeden z największych greckich dramaturgów, twórca takich dzieł jak - ?Fenicjanki?, czy ?Herakles?.
Żył 73 lat


Eurypides (ok. 480 p.n.e. - 407/406 p.n.e.) to najmłodszy z trójcy tragików ateńskich (Ajschylos, Sofokles i Eurypides). Urodzony na Salaminie był synem ateńskiego ziemianina, Mnesarchosa. Nauki pobierał u filozofa Anaksagorasa z Kladzomeny i sofisty Prodikosa z Keos, dlatego też upowszechniał w swej twórczości idee sofistów. Eurypides wielokrotnie bezskutecznie współzawodniczył z Sofoklesem i tylko 5 razy zdobył nagrodę. Nie brał udziału w życiu publicznym, a mimo to był celem niewybrednych żartów poetów komicznych, którzy nie rozumieli nowatorstwa jego twórczości. Dlatego też na starość opuścił Ateny i udał się do króla Macedonii, Archelaosa I, do Pelli, gdzie zmarł. Eurypides napisał 92 dramaty; zachowało się 17 tragedii, 1 dramat satyrowy i około 100 fragmentów. Do najznakomitszych zaliczyć można takie jak: "Medea", "Hipolit", "Ifigenia w Taurydzie", "Elektra", "Orestes", "Bachantki", "Ifigenia w Aulidzie", "Trojanki". Twórczość Eurypidesa była nierozerwalnie związana z życiem ówczesnych Aten, gdyż odzwierciedlała problemy występujące w czasie wojny peloponeskiej (431-404 p.n.e.). Twórca występował w obronie klas średnich, gdyż według niego jedynie ta klasa mogła uratować znajdującą się w kryzysie demokrację. Eurypides prezentował w swych utworach racjonalistyczny pogląd na świat. Pierwszy uczynił charaktery ludzkie przedmiotem studiów i dlatego jego dzieła noszą znamiona tragedii psychologicznych. Wprowadził monolog odsłaniający przeżycia wewnętrzne bohatera. Prócz bohaterów, pochodzących z arystokracji, w jego tragediach pojawili się (wbrew zwyczajowi) ludzie prości (wieśniacy, kobiety z ludu, niewolnicy). Swoje utwory ożywiał epizodami komicznymi i w ten sposób przyczynił się do narodzin nowej komedii attyckiej. Eurypides wprowadzał na scenę nowatorskie elementy formalne, które nie zawsze zyskiwały zrozumienie u współczesnych. W jego tragediach pojawiały się prologi i pieśni chóru nie łączące się z akcją sztuki. Stosował też rozwiązanie tylu "deus ex machina", czyli nioczekiwanej interwencji bogów w rozwiązywaniu zbyt skomplikowanych akcji. Nowością były monologi, odsłaniające przeżycia wewnętrzne bohaterów oraz płacze i okrzyki, mające wywołać w widzu współczucie dla bohatera. Eurypides był prekursorem tragikomedii. Doceniono go dopiero po śmierci, gdy zainspirował innych starożytnych pisarzy. Świadczy o tym większa niż u innnych tragediopisarzy liczba zachowanych utworów oraz liczne portrety (12). W Rzymie sztuki Eurypidesa były częściej tłumaczone niż dzieła jego starszych kolegów. Seneka Młodszy przerobił nawet jedną z jego tragedii. Od końca XV w. tragediopisarz był znany w Europie głównie z przekładów Erazma z Rotterdamu. Bezpośredni wpływ Eurypidesa na literaturę zauważalny jest dopiero od XVII w. (Racine, później Schiller, Goethe i Shelley). W Polsce próbę tłumaczenia tragedii Eurypidesa ("Alkestis") podjął w XVI w. J. Kochanowski, jednak pierwsze tłumaczenia utworów pojawiły się dopiero w drugiej połowie XIX w.


"Medea" to najsłynniejsza i najlepiej zachowana ze sztuk Eurypidesa. Opowiada o zemście królewny z Kolchidy na wiarołomnym mężu Jazonie. Wydarzenia dzieją się w Koryncie, gdzie Jazon zapragnął poślubić córkę króla Kreona. O tym fakcie dowiedziała się Medea, dotychczasowa żona Jazona i matka jego małych dzieci. Kobieta ta w przeszłości wykazała się wiele razy stanowczością i niemal męskim charakterem, nie cofając się nawet przed zbrodnią, aby jej ukochany Jazon mógł osiągnąć sukces. Dlatego też i tym razem Medea nie przebierała w środkach. Posłała królewnie korynckiej zaczarowaną szatę, która spowodowała, że biedną dziewczynę i ratującego ją ojca ogarnęły płomienie. Medea nie poprzestała na tym. Zamordowała wszystkie swoje dzieci, które miała z Jazonem. Ich ciała ułożyła na skrzydlatym wozie i odleciała w nieznane. Pozostawiła Jazona nietkniętego, ale jedynie po to, aby cierpiał tak długo, jak tylko będzie żył.

Eurypides nakreślił tu wspaniały portret psychologiczny kobiety spoza Grecji, barbarzynki, z jej dziką naturą, pełną temperamentu i kontrastów. Jednak nie był to wizerunek jednostronny. Dramatopisarz przedstawił walki wewnętrzne, jakie rozegrały się w duszy bohaterki, zanim zdecydowała się na ten straszliwy czyn. Była w tej sztuce jednocześnie okazja do dyskusji na temat wiecznie żywych a istotnych problemów wierności i małżeństwa.


To jest tylko wstępna biografia, wymaga uzupełnienia!
Podziel się!
        
4 celne komentarzeDodaj komentarz
Gość


Kotkkka
Dodano: 2009-10-21
Ile ja się naszukałam jakiegokolwiek dzieła Eurypidesa... Aż dopiero tutaj znalazłam dokładne opracowanie jednego z jego utworów. Fajnie i zwięźle to ujęliście...dzięki;)))
Gość


jakiś ktoś
Dodano: 2010-02-22
ja szukam co on wprowadzil do sztuki teatralnej np.czwartego aktora,ograniczyl role chóru

Gość


Pastor
Dodano: 2014-12-08
Kotkkka nieźle się kompromitujesz tym wpisem... Ale, co mnie to, tak naprawdę. Ps. A od szukania literatury są biblioteki. Myślę, że ta prosta rada, bardzo ułatwi twój żywot.
Gość


Pastor
Dodano: 2014-12-08
Beznadziejna i pełna błędów recenzja (a nawet nie recenzja, lecz liche streszczenie). Obawiam się że "Medei", to Pani nawet nie tknęła.

Wyraź swoje zdanie :

Komentujesz jako użytkownik niezarejestrowany - gość. Z tego powodu, zanim komentarz pojawi się na stronie będzie musiał zostać zaakceptowany przez naszą redakcję. Aby Twój komentarz został od razu opublikowany na naszych łamach zachęcamy do darmowej rejestracji!

Nasz facebook

Ciekawostka

Postać historyczna

Losowe zdjęcie

histurion.pl
Najnowocześniejszy polski portal historyczny

Matura 2022

Historia

Inne

Copyright © 2006-2022 by histurion.pl. Korzystając z portalu akceptujesz wykorzystanie przez nas plików cookies.