

Manliusz Kapitolinus
Marcus Manlius Capitolinus (IV w. p.n.e.), rzymski bohater z czasów najazdu Brennusa, stracony następnie za rzekomą próbę zostania królem.
Marek Manliusz pochodził z arystokratycznego rodu. W 390 r. p.n.e. w czasie najazdu Brennusa był konsulem. Kiedy Galowie zajęli większość Rzymu, znalazł się wśród tych, którzy schronili się na Kapitolu. To jego pierwszego miało obudzić gęganie poświęconych Junonie gęsi. Widząc wspinających się na Kapitol wrogów, podniósł alarm, a pierwszego z atakujących Galów strącił w dół uderzeniem tarczy. Za ocalenie Kapitolu reszta obrońców dała Manliuszowi część swego jedzenia i wina, co wobec panującego tam głodu było znakiem najwyższej wdzięczności.
Po wycofaniu się Galów Manliusza nazwano przydomkiem Capitolinus na pamiątkę jego czynu. Stał się bardzo popularnym człowiekiem. Kilka lat później za własne pieniądze uwolnił skazanych dłużników i oskarżył niektórych senatorów o defraudację państwowych funduszy. Poparcie, jakim cieszył się wśród niższych warstw społecznych wzbudzało niepokój senatu. W końcu Manliusza oskarżono o rzecz najpotworniejszą dla obywatela republiki - próbę przewrotu i zostania królem. Kapitolinusa skazano na śmierć. Egzekucję wykonano podobno w miejscu, z którego nie widać Kapitolu, przypominającego o bohaterskim czynie Manliusza. Jego dom zburzono, a w rodzie Manliuszy nie nadawano od tej pory imienia Marcus.
Historię o Kapitolinusie przekazuje nam Liwiusz. Nie wiadomo, czy jest ona prawdziwa. Możliwe, że tak jak w paru innych wypadkach wymyślono ją, aby wytłumaczyć pochodzenie przydomka rodowego.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |