Berta lub Bertrada (zm. 783 r.). Przyszła królowa Franków była córką hrabiego Laon, Kariberta. Została poślubiona przez Pepina Krótkiego, dzięki czemu została królową państwa Franków. Ze związku tego narodziło się dwóch synów, Karol i Karloman i córkę Gizelę, która została oddana do zakonu. Pozostałe dzieci nie dożyły wieku dorosłego. Władczyni starała się prowadzić politykę sojuszy, dążąc do zawarcia przymierza z italskimi władcami Longobardów. Aby umocnić ten sojusz Karloman poślubił Hermenegardę, córkę króla Longobardów, . . .

Arnegunda lub Aregunda była siostrą Ingundy, żony króla Chlotara I. Młoda niewolnica szybko wpadła w oko władcy, który uczynił ją swą czwartą żoną. Grzegorz z Tours pisał, że Ingunda poprosiła męża o znalezienie dobrej partii dla swej 17-letniej siostry, ale wówczas uwagę zwrócił na nią sam Chlotar. Z tego związku narodził się Chilperyk, późniejszy władca Neustrii. Najprawdopodobniej została otruta na rozkaz swego małżonka, gdy przestała go interesować. Pomimo tego, pochował ją z honorami należnymi królowej Franków. W 1964 roku . . .

Ingunda była najpierw niewolnicą, a następnie trzecią żoną króla Franków Chlotara I, którego poślubiła około 532 roku. Za związku tego narodzili się kolejno: Guntar i Childeryk, którzy szybko zmarli oraz Charibert I, Guntram I, Sigebert I i Klotsynda. Grzegorz z Tours przekazał nam ciekawą anegdotę dotyczącą jej osoby. Ingunda, mając siostrę o imieniu Arnegunda, poprosiła swego małżonka o wybranie dla siostry odpowiedniego partnera na męża. "Pan mój postąpił ze swą sługą zgodnie ze swą wolą i związał mnie ze swym łożem. Niech . . .

Fastrada była córką hrabiego Dolnej Saksonii, Radulfa i czwartą żoną Karola Wielkiego, którego poślubiła w 783 roku. Urodziła mu Teodradę i Hiltrudę. Frankijscy kronikarze przypisują zły charakter królowej, która miała podszeptywać Karolowi Wielkiego dokonywanie okrutnych czynów. I tak na przykład, rzekomo za jej namową, Karol skazał na dożywotnie zamknięcie w klasztorze swego syna Pepina Garbatego (z jego związku z Himiltrudą). Miała również przyłożyć rękę do śmierci 4 500 Sasów, którzy wcześniej zbuntowali się przeciwko władzy . . .

Hildegarda była córką hrabiego Vizgau, Gerolda i trzecią żoną Karola Wielkiego. W 771 roku, gdy miała 13 lat została poślubiona przez króla Franków, dzięki czemu małżonek jej spowinowacił się z książętami alemańskimi i bawarskimi. W ten sposób Karol porzucił dla młodej dziewczyny swą poprzednią małżonkę, Gerpergę. Ze związku trwającego blisko 12 lat narodziło się dziewięcioro dzieci: Kkarol Młodszy, Adelajda, Rotruda, Karloman-Pepin, Lotar, Ludwik Pobożny, Berta, Gizela oraz Hildegarda. Często będąc w bardzo zaawansowanej ciąży . . .

Bertrada królowa Franków, żona Pepina Małego. Jej rodzicami byli hrabia Laonu, Herybert i Bertrada z Kolonii. Została wydana za mąż w 740 roku za Pepina Małego. Ze związku tego narodzili się: Gizela, Karol Wielki i Karloman. Gdy jej małżonek zmarł w 768 roku, Bertrada przejęła neijako ster rządów nad państwem. Starała się niwelować spory pomiędzy swymi synami, Karlomanem i Karolem Wielkim, co mogło grozić rozbiciem państwa Karolingów, i zbytnim umocnieniem się szlachty. W 770 roku Bertrada spotkała się z Karlomanem w Selz, któremu . . .