

Aratos z Sykionu
Aratos z Sykionu (271-213 p.n.e.) był synem tyrana Kleiniasa, który rządził w Sykionie. Mając siedem lat jego ojciec został zamordowany przez Abantidasa, który przejął władzę nad miastem. Młody Aratos znalazł schronienie w Argos. Cały okres jego dorastania poświęcił na szukanie pomocy w obaleniu następnych sykiońskich tyranów, jednak bezskutecznie.
Dopiero w 251 roku p.n.e. pod osłoną nocy Aratos z kilkudziesięcioma zwolennikami demokracji przekradł się do miasta. Rankiem udało mu się podburzyć mieszkańców miasta którzy podpalili pałac tyrana Nikoklesa (zdołał jednak zbiec). W ten bezkrwawy sposób wyzwolono miasto.
Następnie pod wpływem Aratosa uchwalono zwrot skonfiskowanych majątków, powrót wygnańców politycznych oraz równość polityczną obywateli miasta. 16-osobowy komitet zwracał ziemie uchodźcom w zamian oferując wywłaszczonym nowym właścicielom rekompensatę pieniężną.
Kolejny krok Aratosa to włączenie Sykionu do Związku Achajskiego. W 245 roku p.n.e. pierwszy raz został wybrany strategiem Związku. W 243 p.n.e. przy pomocy finansowej Ptolemeusza II zdobył na Macedończykach Akrokorynt. Następnie zawiązał sojusz z Etolami przeciw Argos które zdobył dopiero w 229 p.n.e. W tym samym roku wyrwał z rąk Macedonii port w Pireusie.
W wyniki rozmaitych wypraw wojennych ustanowił na Peloponezie demokrację, z wyjątkiem Sparty i Elidy. Będąc u szczytu swej potęgi Aratos został zmuszony do stawienia czoła Kleomenesowi III, któremu udało się przywrócić Sparcie dawną świetność. Kampanie Kleomenesa oderwały od Związku Achajskiego: Argos, Korynt, Argolidę i większość miast Arkadii. Dodatkowo Sparta zawarła sojusz z Etolami. Nie widząc innej możliwości Aratos zawarł przymierze z Antygonem Dosonem (ceną sojusz było wydanie Macedonii Koryntu). Mimo zaciętej obrony Istmu Korynckiego poprzez zdradę Argos, Spartanie zostali zmuszeni do odwrotu. Wojska macedońsko-achajskie odbiły Arkadię, a w 222 roku p.n.e. zadały pod Selazją klęskę Kleomonesowi.
Aratos przez kolejne pięć lat walczył z Etolami. Aby odzyskać część poparcia utraconego przez sojusz z Dosonem, po jego śmierci pozostawał w konflikcie z Filipem V. Prawdopodobnie Aratos zmarł na gruźlicę, jednak według legendy miał zostać otruty przez swego oponenta z Macedonii, króla Filipa.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |