

Demetriusz I Soter
Demetriusz I Soter (ok. 187 p.n.e.-150 p.n.e.) - od 162 p.n.e. władca Syrii z dynastii Seleucydów, syn Seleukosa IV Filopatora i Laodiki IV.
W 178 p.n.e., w czasie rządów ojca, jako zakładnik został wysłany do Rzymu. Po śmierci Seleukosa IV w 175 p.n.e. i antyrzymskich zamieszkach w Antiochii kilku senatorów rzymskich uwolniło Demetriusza z więzienia w roku 162 p.n.e.. Demetriusz, po zamordowaniu króla Antiocha V Eupatora, ogłosił się władcą państwa Seleukidów. Przydomek Soter zdobył, kiedy w 160 p.n.e. uwolnił Babilon od panowania uzurpatora Timarchosa z Miletu. Demetriusz zginął w bitwie stoczonej z uzurpatorem Aleksandrem Balasem, który zastąpił go na tronie Syrii.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |