

Manisztusu
Manisztusu (2306-2292 p.n.e.)
Rimusza zastąpił na tronie Manisztusu, który miał panować przez 15 lat, by w końcu także podzielić los swego brata i zostać zamordowanym przez dworzan. Sądząc z jego inskrypcji, odrzucił on linię postępowania swego poprzednika, polegającą na zabijaniu i masakrowaniu ludności. Ponieważ nie uczynił on żadnej wzmianki o wyprawach na południe, mógł zupełnie zaprzestać prób utrzymania tego regionu. Wydaje się jednak, że Nippur pozostawało pod jego władzą, bowiem Manisztusu umieścił swe inskrypcje i posągi w tamtejszej świątyni Enlila. W zachowanych napisach mówi on o pokonaniu Anszan i Szirihum, na południe od Elamu. Sam Elam natomiast pozostawał bezpieczny w jego rękach. Dotąd znajduje się tam jego popiersie z dedykacyjną inskrypcją, wykonaną przez iszszakkum i sługę króla, Eszba. Opanowawszy Anszan i Szirihum, Manisztusu załadował na wybrzeżu Zatoki Perskiej swe oddziały na okręty, aby walczyć z 32 miastami „za morzem”, nie wiadomo jednak gdzie. Zwyciężywszy je, i mając na uwadze handlowe interesy Akadu, kontynuował pochód do kopalń srebra. Uzyskał również czarny kamień, który przywiózł do portu w Akadzie. Skądinąd Manisztusu jest najlepiej znany z pomnika zwanego „obeliskiem Manisztusu”, na którym znajdują się zapisane informacje o zakrojonej na szeroką skalę akcji nabywania przez króla ziemi. Była ona przeznaczona na osiedlenie żołnierzy wielkiej armii akadyjskiej. Jak wspomniano, Manisztusu poniósł śmierć w wyniku pałacowej rewolty. Źródła nie informują nas jednak o żadnych jej przyczynach.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |