

Polemon I
Polemon I (zm.8 p.n.e.) - syn niejakiego arystokraty i oratora z Laodicei, przyjaciel Marka Antoniusza. Został mianowany przez Antoniusza królem Cylicji w 39 r. p.n.e., a w dwa lata pózniej władcą Pontu. W 36 roku wsparł Antoniusza w jego wyprawie przeciw Partom, w wyniku czego został wzięty do niewoli (z której po zapłaceniu okupu został uwolniony).
Przed bitwą pod Akcjum przeszedł na stronę Oktawiana, stając się jego sojusznikiem. Za sprawą Agryppy pojął za żonę królową Bosporu, Dynamis. W dwa lata po ślubie po śmierci królowej został jedynowładcą państwa krymskiego. W 8 r. p.n.e. rozpoczął walkę z pretendentem do bosporańskiego tronu i w walce z nim został pojmany a następnie stracony.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |