

Syfaks
Syfaks (II w. p.n.e.) był królem numidyjskiego plemienia Masesyliów, władającego większą częścią Numidii. Do jego większych osiągnięć można zaliczyć założenie pierwszej mennicy w Siga, stolicy zachodniej części Numidii. Udało mu się również włączyć kartagińskie kolonie, Iol i Saldae, do swego państwa co niewątpliwie poprawiło jego potencjał gospodarczy i kulturalny. Podczas drugiej wojny punickiej usilnie lawirował pomiędzy potężną Kartaginą i wzrastającą w siłę Republiką Rzymską, starając się zdobyć na ich wojnie coś dla siebie. Początkowo usiłował załagodzić konflikt, lecz gdy okazało się to nie możliwe wysyłał Rzymianom, a właściwie sprzedawał konie, co umocniło rzymską pozycję w Hiszpanii, bowiem nie posiadali swej konnicy, w przeciwieństwie do Punijczyków. Mimo tego przyjaznego początku Syfaks opowiedział się po stronie Kartaginy, którą wsparł swoją jazdą. Zaniepokojony tym sojuszem Masynissa, dotychczas wierny Kartaginie, zawarł przymierze ze Scypionem i przeprawił się z Hiszpanii do Afryki, gdzie rozpoczął walkę z Syfaksem. Po chwilowych zwycięstwach król Masesyliów został zwyciężony przez połączoną armię Masynissy i Scypiona w bitwie na Wielkich Polach w środkowym biegu rzeki Bagradas w 204 r. p.n.e. W niecały rok później został pozbawiony tronu przez Masynissę, który rozpoczął budowanie własnego imperium.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |