

Enniusz
Quintus Ennius (239 - 169 r. p.n.e.), pisarz i poeta rzymski, uznawany za ojca rzymskiej literatury.
Urodził się w Rudiae w Apulii, regionie, gdzie stykała się ze sobą kultura latyńska i grecka. Przodkowie samego Enniusza byli prawdopodobnie Grekami. Walczył w II wojnie punickiej (w podboju Sardynii). Poznał Katona starszego, za którego radą zamieszkał w Rzymie. Pracował jako nauczyciel oraz zaczął tworzyć poezję. Jego zasługi dla kultury Rzymu uznano za tak wielkie, że wkrótce otrzymał obywatelstwo. Do śmierci mieszkał w Rzymie, otoczony wielkim szacunkiem.
Niestety, dzieła Enniusza przetrwały do naszych czasów tylko we fragmentach. Najważniejszym był epos "Annales" ("Roczniki") - poetyckie przedstawienie historii Rzymu od czasów Eneasza, przed powstaniem "Eneidy" uważane za narodowy epos Rzymian. Cały utwór napisany był heksametrem, który Enniusz wprowadził do literatury łacińskiej. Poeta pisał też tragedie oraz tłumaczył i adaptował utwory greckie. Tytuły jego znanych dzieł filozoficznych w poetyckiej formie to "Epicharmus" i "Euhemerus", dotyczące natury bogów.
Słynne cytaty z Enniusza:
"Wszyscy ludzie pragną, aby ich chwalono."
"Pewnego przyjaciela poznasz w sytuacji niepewnej."
"Nie jest zwycięzcą ten co zwyciężył, jeżeli zwyciężony nie uznał swej klęski."

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |