

Bias z Prieny
Bias z Prieny – żył i działał w VI w. przed Chrystusem. Był synem Teutamesa. Uznawano go za jednego z siedmiu mędrców. Napisał poemat o Jonii, w którym dawał rady i wskazówki, aby uczynić Jonie „najszczęśliwszą”. Podobno podczas oblężenia miasta przez Alyattesa, Bias wykazał się wielkim sprytem. Najpierw posłał do obozu wroga dwa utuczone muły, a następnie przybyłemu posłowi pokazał stos piasku przykryty z wierzchu zbożem. Fortel Biasa się udał, i Alyattes zawarł pokój z Pirenczykami. Podobno występował w sądzie i był dobrym mówcą. Miał nawet umrzeć na sali sądowej, uprzednio wygrywając prowadzoną przez siebie sprawę.
Heraklit z Efezu we fragmencie B39 chwali Biasa słowami: „W Prienie urodził się Bias, syn Teutamesa, którego Logos jest większy niż u innych”. Czym sobie Bias zasłużył na imienną pochwałę przez Heraklita? Wydaje się, że Bias negatywnie oceniał politykę prowadzoną przez Jończyków. Powód klęski powstania jońskiego przeciwko Persji, Bias widział w braku jedności i jednomyślności Jończyków. Negatywnie oceniał rozwarstwienie społeczne, która zawsze źle odbija się na sferę polityki. Prawdopodobnie Heraklit był świadom tego, że Bias rozumiał oddziaływanie Logosu na świat. Filozof z Efezu znał i cenił sentencję mądrościowe Biasa. Widać podobieństwo niektórych fragmentów Heraklita z sentencjami Biasa np. „Ludzie w większości są źli” i „Wielu jest złych, a niewielu dobrych”.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |