

Eleazar ben Jair
Eleazar ben Jair (zm. 70r.n.e.) dowodził obroną Masady w 70r.n.e. Józef Flawiusz pisze, że pochodził on z rodu Judy Galilejczyka. "Był to potomek owego Judy, który(...) podmówił wielu Żydów, aby sprzeciwiali się spisowi ludności kiedy to przysłano do Judei Kwiryniusza z zadaniem ustalenia podatków." ("Wojna żydowska" VII 253). Był spokrewniony z Menachenem, przywódcą sykariuszy na początku powstania. W "Wojnie żydowskiej" (jedyne źródło na temat Eleazara) Flawiusz opisuje heroiczny koniec oblężenia. Eleazar urasta do rangi bohatera. On to namówił swoich kompanów, by popełnili honorowe samobojstwo, po uprzednim zabiciu kobiet i dzieci. Józef Flawiusz cytuje jego mowę, w której Eleazar przestrzega przed niewolą i zemstą rzymską. Te dwa czynniki w połączeniu z wiernością Żydów do swego jedynego Boga skłoniły ich do heroicznego czynu.
Jednak istnieją poważne wątpliwości, co do wiarygodności relacji Flawiusza. Treść mowy Eleazara może być literacką kreacją historyka, co nie jest wyjątkiem w starożytnej historiografii. Lecz z drugiej strony, zaniechanie oporu i odnalezienie przez Rzymian w zdobytej twierdzy zwłok obrońców mogą świadczyć na korzyść historyka. Trudno powiedzieć na ile jego opis odpowiada prawdzie.
Dzięki przekazowi Józefa Flawiusza mit o Eleazarze i bohaterskich obrońcach Masady w XXw. wszedł do patriotycznego kanonu panstwa Izrael. Armia izraelska organizuje tam uroczyste ślubowania oficerów i żołnierzy. To miejsce jest również częstym odwołaniem w dyskusji nad aksjologią wyborów ludzkich.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |