

Fabrycjusz
Gaius Fabricius Luscinus (IV/III w. p.n.e.), rzymski wódz, polityk i dyplomata. Dwukrotny konsul (281 i 278 r. p.n.e.), cenzor (275 r. p.n.e.). Ukazywany jako wzór człowieka uczciwego i honorowego nawet wobec wroga.
Gajusz miał być pierwszym z wywodzącego się z Aletrium rodu Fabrycjuszy, który przeniósł się do Rzymu. Okazał się zdolnym dyplomatą, w 284 r. p.n.e. był rzymskim ambasadorem w Tarencie. Dwa lata później wybrano go konsulem. Fabrycjusz był też posłem podczas wojen z Pyrrusem. Po bitwie pod Herakleą (280 r. p.n.e.) negocjował on wykupienie rzymskich jeńców. Nie zdradził tajemnic państwowych mimo, że Pyrrus próbował go przekupić wielkimi bogactwami. Król Epiru, podziwiając uczciwość Fabrycjusza, uwolnił jeńców bez okupu. Rzymianin wkrótce po raz drugi objął najwyższy urząd republiki. Po starciu pod Ausculum lekarz Pyrrusa zaoferował mu, że otruje władcę Epiru. Fabrycjusz odrzucił haniebną propozycję i wyjawił Pyrrusowi plany zdradzieckiego lekarza. To wydarzenie, wraz z pokazaną wcześniej nieprzekupnością, sprawiło, że Gajusz Fabrycjusz przeszedł do historii jako jeden z bohaterów republiki. Reprezentował on rzymski honor i pogardę dla nieuczciwych metod walki.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |