

Magon I
Magon I ( VI w. p.n.e.)- początkowo był jednym z możnowładców punickich. Prawdopodobnie uczestniczył w spisku mającym na celu obalenie Malchusa, po czym sam przejął władzę w Kartaginie stając się założycielem dynastii Magonidów. Historyk Justinus napisał o nim - "Pierwszy spośród wszystkich uporządkował organizację wojska, położył podwaliny pod imperium punickie". Prawdopodobnie, ach te domysły, chodzi tutaj o zastąpienie dotychczasowej armii obywatelskiej, wojskiem najemnym. Było to na korzyść, przynajmniej początkowo, dla obywateli kartagińskich, którzy zamiast przelewać krew w wojnach, mogli oddać się handlowi i pomnażaniu swego majątku. Oczywiście mógł tylko wprowadzić nowy rodzaj uzbrojenia, bądź unowocześnić punicki szyk bojowy.
Jak przypuszcza świat nauki, Magon był dowódcą armii punickiej w pierwszym udokumentowanym konflikcie z Grekami, a mianowicie z Fokajczykami, uprawiającymi piractwo na morzu Liguryjskim. Zawarł sojusz z Etruskami również zagrożonymi przez rozbójników morskich, i na czele połączonej floty wyprawili się przeciwko Hellenom. Do bitwy doszło niedaleko Alalii (ok.540 r. p.n.e.). I choć Grecy odnieśli militarne zwycięstwo nad flotą punicko-etruską, ich straty były na tyle duże, że zdecydowali się opuścić Korsykę (aczkolwiek część kolonistów greckich pozostało na wyspie). Po tym wątpliwym zwycięstwie Magon miał walczyć z powodzeniem na Sardynii, ale przebieg kampanii nie jest znany.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |