Marbod, Maroboduus

Ciekawostka

Tak mówił o nim Tyberiusz: "ani Filip Macedoński nie był tak niebezpieczny dla Ateńczyków, ani Pyrros Epirski, ani Antiochos Syryjski dla narodu rzymskiego, jak Marbod dla Italii przez bliskość i męstwo swojego ludu".

Marbod był władcą plemienia Markomanów zamieszkującego na początku I wieku n.e. tereny obecnych Czech. Będąc młodym chłopcem został przewieziony do Rzymu w formie gwaranta zachowania pokoju przez Markomanów. Tutaj, spędziwszy około 10-15 lat, jako wysokiej pozycji zakładnik, był kształcony w rzymskim systemie edukacji (chodził do elitarnej szkoły na Palatynie). Świetnie przyswoił sobie organizację armii rzymskiej, a także strukturę organizacyjną państwa, którą to wiedzę postanowił zastosować wśród swoich ziomków. Około 9 roku p.n.e. Marbod zdołał zbiec z imperium rzymskiego. Na terenie Kotliny Czeskiej podjął się próby stworzenia pierwszego państwa germańskiego, mogącego stanowić przeciwwagę dla zakusów plemion swebskich oraz dla cesarstwa. Wziąwszy w karby swoich współplemieńców,Marbod zdołał stworzyć podwaliny państwa. W szybkim tempie podporządkował swej władzy plemiona barbarzyńskie zgrupowane wokół Dunaju, Maruszy, źródeł Wisły i Łaby. Dokładny zasięg podległych mu plemion i ziem jest jednak niemożliwy do ustalenia. Źródła podają, że władzę Marboda uznawały plemiona Semnonów, Lugiów (kultura przeworska) i Longobardów. Rosnąca potęga Markomanów stanowiła sól w oku cesarstwa. Podjęto więc próbę rozprawy zbrojnej z Marbodem, ale w czasie poboru do armii rzymskiej, w Panonii wybuchł bunt, który szybko przerodził się w poważny konflikt wewnątrz imperium. W wyniku tej sytuacji, Rzymianie postanowili zawrzeć z władcą markomańskim pokój, tym bardziej, że sam zainteresowany wykazywał chęć rozwiązania kwestii spornych na drodze dyplomatycznej. Tak więc Rzymianie uznali Marboda zza swego przyjaciela i sprzymierzeńca. Jednakże wcale nie zamierzali tolerować jego osoby, ani tym bardziej nie chcieli dopuścić, aby organizm stworzony przez Marboda okrzepł i stał się poważną groźbą wiszącą nad imperium. Tyberiusz dokładał wszelkich starań, aby osłabić pozycję Marboda. Sprowokował więc jego konflikt z władcą Cherusków Arminiuszem. Około 17 roku n.e. Arminiusz zadał wojskom markomańskim poważną klęskę w bitwie w Lesie Hercyńskim. Fakt ten poważnie osłabił autorytet Marboda. Wkrótce został on zmuszony do starcia z wygnanym wcześniej możnym markomańskim, Katualdą, dotąd przebywającym u Gotów. W 19 roku n.e. Katualda wtargnął na ziemie markomańskie, zniszczył stolicę państwa Marobudum, i zmusił Marboda do ucieczki. Wygnany władca, nie widząc innego wyjścia, udał się do Rzymu. Został tutaj dobrze przyjęty przez Tyberiusza, który kazał go umieścić w Rawennie. Były władca mieszkał tutaj w spokoju i dobrobycie aż do swej śmierci, stanowiąc straszak w polityce zagranicznej Rzymu, mogącego podjąć próbę ingerencji w sprawy plemion germańskich zamieszkujących ziemie naddunajskie.

Bibliografia:

• Praca zbiorowa pod redakcją Aleksandra Krawczuka - "Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych", Warszawa 2005.

Wyraź swoje zdanie :

Komentujesz jako użytkownik niezarejestrowany - gość. Z tego powodu, zanim komentarz pojawi się na stronie będzie musiał zostać zaakceptowany przez naszą redakcję. Aby Twój komentarz został od razu opublikowany na naszych łamach zachęcamy do darmowej rejestracji!

Nick* :

Email* :

Dodaj komentarz