Melissos

Melissos z Samos – filozof starożytny, uczeń Parmenidesa. Drugi obok Zenona wybitny członek szkoły eleatów i obrońca parmenidowskiej ontologii. Urodził się na wyspie Samos. Był synem Itaigenesa. Apollodor umieścił jego „akme” w czasie trwania osiemdziesiątej czwartej olimpiady tj. w latach 444 – 441 p.n.e. Za zasługi w polityce zdobył sobie uznanie wśród współobywateli. Dowodził flotą samijską w wojnie z Ateńczykami, w której odniósł najpierw zwycięstwo (441 r. p.n.e.), a później pokonany przez Peryklesa, zamknął się w stolicy, którą zdobyli Ateńczycy. Napisał traktat „O naturze albo bycie”. Dziesięć fragmentów zacytował Simplikios w komentarzach do dzieł Arystotelesa. Ważne informacje na temat filozofii Melissosa znajdują się w pseudo-Arystotelowym traktacie „ O Melissosie, Ksenofanesie, Gorgiaszu” , który powstał około I w. p.n.e. oraz w pismach Arystotelesa.
Parmenides przyjął, że istnieje jeden byt, który jest skończony i ma kształt kuli. Melissos poprawił swojego nauczyciela i twierdził, że istnieje jeden byt, ale jest nieskończony. Jeżeli byt jest przestrzennie skończony, to musi graniczyć z czymś różnym od siebie. Najbardziej odpowiadałaby tu próżnia. A skoro próżnia nie istnieje – tak uczył Parmenides – to byt musi być jeden i jest nieskończony. Arystoteles zarzucał mu, że jego argumenty cechuje brak logiki.
Melissos wprowadzając swoją poprawkę do nauki Parmenidesa osłabił tym monistyczne stanowisko eleatów.

Wyraź swoje zdanie :

Komentujesz jako użytkownik niezarejestrowany - gość. Z tego powodu, zanim komentarz pojawi się na stronie będzie musiał zostać zaakceptowany przez naszą redakcję. Aby Twój komentarz został od razu opublikowany na naszych łamach zachęcamy do darmowej rejestracji!

Nick* :

Email* :

Dodaj komentarz