Legenda o Romulusie i Remusie

Według rzymskich historyków (przede wszystkim Liwiusza) Romulus i Remus byli wnukami króla miasta Alba Longa (dzisiejszego Castel Gandolfo), Numitora. Brat Numitora, Amuliusz, dokonał zamachu stanu, króla uwięził, a jego córce Rei Sylwii nakazał zostać westalką i żyć w celibacie. Rea Sylwia, niepomna przestróg samozwańczego króla, zaszła jednak w ciążę i powiła bliźnięta, dwóch chłopców, których nazwano Romulus i Remus. Ich ojcem miał być nie, kto inny, tylko bóg Mars.
Amuliusz rozkazał utopić dzieci w rzece. Zamiar ten jednak się nie powiódł. Wrzucony do wody koszyk z chłopcami popłynął z prądem i utknął w jednej z zatoczek. Płacz dzieci usłyszała wilczyca, która zaczęła regularnie odwiedzać zatoczkę, by karmić dzieci własnym mlekiem. Wilczycę wyśledził pasterz królewski, znalazł koszyk z dziećmi i zaadoptował je. Chłopcy wyrośli na dzielnych młodzieńców i doskonałych wojowników.
Po osiągnięciu dorosłości Romulus i Remus dokonali zamachu stanu i przywrócili na tron prawowitego władcę - Numitora. Po czym odeszli wraz z grupą młodzieży szukać nowej siedziby. Znaleźli ją nad Tybrem, gdzie było siedem wzgórz. Na jednym z nich postanowili założyć miasto. W tym celu posłużyli się rytuałem auspicjów – polegającym na wyczytaniu woli bogów z lotu wielkich ptaków drapieżnych, jak orzeł czy sęp. Romulus, usadowiony na Palatynie zyskał lepszy omen od obserwującego z Awentynu Remusa. Gdy Remus upokorzony porażką zaczął drwić z brata wyznaczającego granicę przyszłego miasta, ten zabił go. Miało się to stać 21 kwietnia 753 roku p.n.e.
Romulus panował dłuższy czas i miał zostać wzięty żywcem do nieba by stać się bogiem Kwirynem. Jego następca na tronie rzymskim został Numa Pompiliusz.
Legenda ta wrosła bardzo mocno w tradycję rzymską, podobnie jak data założenia miasta, podana przez starożytnego historyka Marcusa Terentiusa Warrona - 753r.p.n.e. Od tego czasu do 509r.p.n.e Rzymem władali królowie, a pierwszym był według legendy Romulus. Po nim nastąpiło jeszcze sześciu władców, z których trzej ostatni byli królami etruskimi. Każdy z królów (Romulus, Numa Pompiliusz, Tullus Hostilius, Ankus Marcjusz, Tarkwiniusz Stary, Serwiusz Tulliusz, Tarkwiniusz Pyszny) odegrał według tradycji ogromną rolę w tworzeniu potęgi miasta i wprowadził reformy wzorem miast greckich.
Właśnie z powodu tej legendy wilczyca stała się nieoficjalnym symbolem Rzymu. Najbardziej znanym jej wizerunkiem jest rzeźba w stylu etruskim, datowana na około 500 rok p.n.e., do której w okresie renesansu dorobiono dzieci. Jednak motyw motyw z bliźniakami występuje sporadycznie na monetach bitych na terenie Republiki Rzymskiej w latach 400-200 p.n.e. oraz masowo na monetach bitych po roku 330 n.e., z okazji obchodzonej wtedy hucznie rocznicy 1000 lat od powstania Rzymu.

Anonimowa srebrna didrachma z lat 269-266 p.n.e. Av.: popiersie Herkulesa na prawo w diademie. Rev: Wilczyca stojąca na prawo z głową zwróconą na lewo, karmiąca Romulusa i Remusa; napis ROMANO na dole. Cr20/1, Syd 6. Sear (2000) 24.

AE Follis z lat 332-333 n.e.; Av: VRBS ROMA, Roma w hełmie i zbroi na lewo; Rev: wilczyca karmiąca Romulusa i Remusa, dwie gwiazdy u góry. Mennica: Trier (Trewir). RIC 542.

Przeczytaj również...

Wyraź swoje zdanie :

Komentujesz jako użytkownik niezarejestrowany - gość. Z tego powodu, zanim komentarz pojawi się na stronie będzie musiał zostać zaakceptowany przez naszą redakcję. Aby Twój komentarz został od razu opublikowany na naszych łamach zachęcamy do darmowej rejestracji!

Nick* :

Email* :

Dodaj komentarz

Użytkownik	slomax
	Dodano: 2006-11-13 Siemka Bardzo Fajny tekst mam nadzieje że mis ie przyda na polski:D:D: i dostane jakąś dobrą ocene super dzięksss narqa Edytuj

Redaktor	Wojciech Bogdański
	Dodano: 2006-12-10 Cieszę się ż Ci się spodobał. Edytuj

Strona nie została odnaleziona!

Niestety szukana przez Ciebie strona nie została odnaleziona, czyli wystąpił znienawidzony przez wszystkich błąd 404. Istnieją dwa wytłumaczenia; możliwe, iż szukana strona została usunięta lub przesunięta, albo po prostu źle wpisałeś/aś adres URL. Ale niestety istnieje też ryzyko, iż to my coś 'sknociliśmy' (oby nie!) w kodzie strony i zakradł się tzw. "bug", czyli po polsku robal. Koniecznie daj nam o tym znać; skopiuj link z paska przeglądarki i wyślij go na adres: naczelny[malpa]histurion.pl    Wspólnie oczyśćmy histuriona ze wszelkich błędów/robaków!