Informacje o tej krainie znaleźć można w Piśmie Świętym Starego Testamentu. Świadczy to, że Edom musiał posiadać wielkie znaczenie dla ówczesnych mieszkańców Palestyny. Owszem może i tak było, niemniej informacje o tym królestwie położonym w "krainie kamieni" są enigmatyczne. Poza Starym Testamentem i kilku krótkimi notkami w źródłach asyryjskich, nie pozostał ślad po tym państwie. Co gorsza, nawet badania archeologiczne nie wyjawiają wielu tajemnic ludu Edomitów. Pomimo skąpych wiadomości, postaram się pokrótce nakreślić . . .

Niegdyś uważano, iż mity są tylko wymysłem ludzi lubujących się w fantastycznych wizjach nierealnego świata. Na szczęście dla nas, ludzie tacy jak Heinrich Schliemann udowodnili, iż tak nie jest. Wykorzystując grecki epos mitologiczny, osłąwioną Iliadę, dowiódł, że legendarna Troja istniała w rzeczywistości, choć wielu naukowców powątpiewało w autentyczność przekazu Homera. Dzięki temu doniosłemu faktowi stało się jasne, iż podania mitologiczne mogą zawierać ułamki realnych wydarzeń . . .

Wyżyna irańska w przeważającej części pokryta jest pustyniami i półpustyniami, które z rzadka nawiedzają deszcze. Nieliczne okresowe rzeki, gubiące nurt pod ziemią, nawilżają tylko niewielkie doliny. Pory roku są dość kłopotliwe dla mieszkańców - latem doskwiera niesamowity żar, zaś zima jest dość sroga. Lepsze warunki bytu zapewniają właściwie tylko stoki gór przy wybrzeżu Zatoki Perskiej i tereny nadbrzeżne, gdzie ziemia obfituje w roślinność i możliwa jest uprawa zbóż. Właściwy, historyczny Iran obejmował w przybliżeniu . . .

Starożytny Elam znajdował się na wschód od Sumeru, w dzisiejszym Farsie w Iranie. Był to kraj gór i żyznych dolin, zasilanych wodami Choaspesu (dzisiejsza Kercha) i Eulaios (Ulai, dzisiejsze Karun). Stolicą tego państwa była Suza, w której znajdowała się świątynia najwyższego bóstwa ekamickiego In-szuszinaka, czczonego również u Sumerów. Niemniej, Elam dzielił się zazwyczaj na kilka państw, bardziej bądź mniej związanych ze sobą. Najważnieszymi z nich były państwa-dzielnice, ze stolicami w Szimaszce, Awanie , Anszanie i Suzie. . . .

Sertoriusz należał do stronnictwa popularów, czyli był stronnikiem słynnego Gajusza Mariusza, który kilkukrotnie pod rząd - co było niezgodne z rzymskim prawem - zostawał konsulem. Za swoje zasługi - walczył m.in. w wojnie ze sprzymierzeńcami, ów Sertoriusz otrzymał za przyzwoleniem popularów namiestnictwo w Hiszpanii Bliższej. Nim jednak zdążył objąć swe stanowisko, w Rzymie do głosu doszli zwolennicy Sulli, którzy cofnęli Sertoriuszowi nominację. Nie mogąc pogodzić się z tym faktem,  pozbawiony stanowiska wódz  zwerbował mały oddział, . . .

Pytanie o pochodzenie człowieka nurtuje ludzkość od tysięcy lat. Można zaryzykować tezę, iż zdajemy je sobie od samego początku - od chwili, gdy uzyskaliśmy dostęp do własnej świadomości. Szczególnie dociekliwe poszukiwania odpowiedzi na tę kwestię zaobserwować można od blisko dwustu lat. Niemal co roku do naszych uszu docierają najnowsze odkrycia, niejednokrotnie zmieniające "niepodważalne" prawdy. Ze względu na ciągły brak jednoznacznych danych na ten temat, autor niniejszego tekstu, poda streszczenie tej kwestii.Tym, co . . .

W połowie IV wieku n.e. na wschodnich rubieżach ówczesnej Europy zjawili się Hunowie. Koczowniczy lud ze stepów dalekiej Azji, zajmował się wypasem koni i bydła, a w przerwach między tymi pięknymi i pożytecznymi zajęciami, również grabieżą. Hunowie nie posiadali stałych miast, niemniej znali ich funkcję - obwarowane źródło skarbów do zdobycia. Owszem tworzyli sezonowe osady, czasem nawet obwarowane, ale nie pełniły one funkcji stałych osiedli. Przemieszczając się ciągle, Hunowie posiadali świetnie wyszkoloną jazdę, której . . .

Pod koniec II wieku p.n.e. Rzym niepodważalnie rządził w basenie Morza Śródziemnego. Jednak nie każdy zgadzał się na jego panowanie. Niewolnicy postanowili rzucić mu wyzwanie.Chwała Rzymu rozsławiona siłą militarną rzymskiego oręża, okupiona była uciskiem setek tysięcy ludzi pojmanych w czasie niezliczonych wojen i zamienionych w niewolników. Niewolnictwo w rodzącym się imperium osiągnęło niespotykany dotąd stopień rozwoju, zwłaszcza na Sycylii, gdzie przybrało ono dość haniebną formę. Wielcy posiadacze ziemscy z . . .

Dzieje Daków i innych plemion północnotrackich do I wieku p.n.e. znane są badaczom starożytności tylko pobieżnie. Antyczni historycy niezbyt intensywnie interesowali się tymi plemionami, wspominając o nich jedynie mimochodem. Niemniej Dakowie pozostawili po sobie dość liczne i dobrze zachowane zabytki archeologiczne. Tak więc historycy mogą w rysach ogólnych prześledzić ich cywilizację. Wiadomo, że u Daków istniał wysoko rozwinięty przemysł hutniczy, kamieniarski i ceramiczny. Wiadomo również, że około II-I wieku p.n.e. Dakowie dysponowali już . . .

Wielu z nas sądzi, iż świat antyczny wydaje się dość racjonalny. Wszak z Grecji wywodzą się najtęższe umysły świata starożytnego, jak choćby Platon czy Arystoteles. Również większość ludzi współczesnych myśli, że starożytni nie posiadali poczucia humoru. I tu najczęściej się mylą. Przed wami historia Fryne, starożytnej hetery (inaczej kurtyzana), która dzięki swej urodzie oszukała ateński wymiar sprawiedliwości.W antycznej Grecji kurtyzana była bardzo poważaną osobistością, podobnie jak w dzisiejszej Japonii szacunkiem darzy . . .