Lucyliusz

Gaius Lucilius, żył w latach 180 – 102 p.n.e., rzymski satyryk.

Urodzony w latyńskiej kolonii, pochodził z zamożnej rodziny (ród Ekwitów, ale rodzina zasiadała w senacie). Brał udział w wojnie numantyńskiej u boku przyjaciela – Publiusza Korneliusza Scypiona Afrykańskiego Młodszego (Numantyńskiego). Niezależność majątkowa (ogromny majątek po rodzicach) pozwoliła mu zdobyć gruntowne wykształcenie i całkowicie poświęcić się literaturze. Jest ojcem satyry (swoje utwory spisał w 30 księgach). Kontynuatorami jego byli między innymi: Horacy, Persjusz i Juwenalis. Nie brał udziału w życiu publicznym. Studiował retorykę, filozofię, gramatykę. Odbył podróż do Aten. Był ideowym przeciwnikiem małżeństwa i dzieci, czemu dał wyraz w jednym z utworów księgi dwudziestej szóstej.
Człowiekiem był niezwykle bogatym (jak już to zostało wyżej wspomniane), o czym świadczy choćby posiadanie wspaniałego domu, zbudowanego niegdyś publicznym kosztem dla syna króla Antiocha, gdy ten był w Rzymie zakładnikiem, oraz licznych dóbr na Sycylii. Prawdopodobnie bywał bardzo często w Rzymie.
Jeśli idzie o jego wiedzę, to uważany był za jednego z najlepszych znawców literatury i kultury greckiej. M iał okazję poznać ją nie tylko w Rzymie ale także na Sycylii, południu Italii, być może także w samych Atenach, bowiem prawdopodobny jest fakt, iż poznał tam właśnie akademika Klejtomachosa, który to dedykował mu pismo jedno swojego dzieła. Na pewno świetnie znał Homera, Eurypidesa, znana mu była także twórczość Archilocha. Znał Arystofanesa, Ferekratesa czy Teleklejdesa. Orientował się świetnie w greckiej filozofii, a także poezji łacińskiej.
Pisał swoje satyry po powrocie z Hiszpanii, czyli po 134 roku (być może od 132 roku), a więc całość jego twórczości powstała najprawdopodobniej w ciągu trzydziestu lat, bo w roku 103 p.n.e. poeta emigrował z Rzymu do Neapolu. Pisał więc jako człowiek już dojrzały. Horacjańska krytyka jego formy wskazuje na to, że pisał szybko, więcej zajęty treścią niż cyzelowaniem formy. Wiele z jego utworów kierowanych jest do przeciwników politycznych Scypiona Młodszego (Publiusz Korneliusz Scypion Afrykański Młodszy Numantyński); wstrząsające musiały być więc wydarzenia, które rozegrały się na przełomie lat trzydziestych i dwudziestych I wieku p.n.e., kiedy to zmarł zarówno Scypion jak i spokrewnieni z nim Grakchowie.

Wyraź swoje zdanie :

Komentujesz jako użytkownik niezarejestrowany - gość. Z tego powodu, zanim komentarz pojawi się na stronie będzie musiał zostać zaakceptowany przez naszą redakcję. Aby Twój komentarz został od razu opublikowany na naszych łamach zachęcamy do darmowej rejestracji!

Nick* :

Email* :

Dodaj komentarz