Perpetua z Kartaginy
Perpetua z Kartaginy - (ur. 181 r. n.e., zm. 7 marca 203 r. n.e.) Kartagińska chrześcijanka, późniejsza święta
Żyła 22 lat
Perpetua należała do jednej z najzamożniejszych rodzin rzymskich w Kartaginie. W wieku 20 lat, jako świeżo upieczona matka (nie znany jest ojciec dziecka), została uwięziona w 203 roku w wyniku "życzliwego donosu" jakichś miejscowych pogan. Została uwięziona wraz ze swym bratem Saturnusem oraz niewolnikami - Felicitą, Rewokatusem, Sekundusem i Saturninusem. Dziewczyna stawiła opór namowom swej rodziny do odrzucenia wiary chrześcijańskiej, i w celi więziennej przyjęła chrzest, tym samym pieczętując swe przywiązanie do nauk Chrystusa. Jej dziecko mieli przynosić do więzienia znajomi chrześcijanie, aby Perpetua mogła nakarmić swego potomka. Perpetua cechowała się głeboką wiarą, a ponadto miewała liczne widzenia. Jeden z nich ukazywał ją samą jako gladiatora, zwycięsko opuszczającego arenę. Wkrótce zadecydowano, że niepokorni więźniowie zostaną zgładzeni. Wydano ich na pastwę dzikim lwom. Ku zdziwieniu wszystkich, zwierzęta w ogóle nie były zainteresowane w uśmierceniu chrześcijan. Uznano wówczas, że trzeba będzie ich ściąć mieczem gladiatorskim. Perpetua przeżyła pierwszy cios, a przecież gladiator był szkolony w tym by sprawnie uśmiercać, i trzeba było ją dobić. Wkrótce wraz z Felicitą została uznana za świętą. Dziennik, który po sobie pozostawiła, stał się popularną lekturą wczesnochrześcijańskich wyznawców Jezusa.
Brak komentarzy | Dodaj komentarz |