Zawsze nurtowało mnie pytanie czy historia starożytnej Grecji opiera się tylko na dziejach dwóch potęg - Aten i Sparty. Odpowiedz nasuwa się sama - nie. Jednak jak to możliwe, że nasza nauka tak często pomija wiele ciekawych zagadnień? Przecież prócz tych dwóch polis istniało wiele innych państw-miast, związków, federacji które miały nie mniej interesujące dzieje. Nie mam tu na myśli Macedonii czy państwa syrakuzańskiego, raczej Związek Etolski i Achajski oraz Epir. Zawsze marzyło mi się stworzenie dzieła opiewającego te trzy twory . . .

Poniższa praca przedstawia początek szyku bojowego falangi. Miejsce jego narodzin oraz przyczyny. Istotnym elementem było również uzbrojenie hoplity, które zajmuje większą część tej pracy. Bardzo pomocną pozycją przy tym zagadnieniu była praca Bronisława Szubelaka, który przedstawił najnowszy stan badań nad uzbrojeniem hoplity greckiego. Pozycja ta zawiera również szeroką gamę rysunków i szkiców świetnie obrazujących opisywane przedmioty. Pomocne również były pozycje Johna Keegana oraz Ewy Wipszyckiej i Benedetto Bravo jeśli chodzi . . .

Nie wiadomo dokładnie gdzie po raz pierwszy użyto konia do działań wojennych. Na pewno wiadomo jednak, ze na terenach zamieszkiwanych przez plemiona nomadów większą role odgrywała jazda wierzchem. Natomiast na Bliskim Wschodzie konie pierwotnie służyły do ciągnięcia wozów bojowych. Być może to być kontynuacja wcześniejszej tradycji, gdyż wcześniej od koni na terenach Mezopotamii znano udomowione osły, które pełniły role zwierząt pociągowych i mogły być zaprzęgane do wozów bojowych. Przedstawienia tego typu wozów bojowych datowane są na . . .

Pochodzenie i historia Indoeuropejczyków Kwestia pochodzenia ludów indoeuropejskich jest jednym z najbardziej ważkich problemów badań historycznych i archeologicznych. Pochodzenie ludów zasiedlających ogromne połacie Ziemi odruchowo budzi ciekawość. Znaczenie tego zagadnienia jest ogromne, a to ze względu na rolę historyczną ludów mówiących językami indoeuropejskimi. Zainteresowanie historią i genezą tych ludów i języków sięga XVIII w. Sir William Jones, który był sędzią sądu w Kalkucie musiał nauczyć się miejscowych języków, . . .

Pewien grecki historyk z V wieku p.n.e. pisał o nim jako o tolerancyjnym, idealnym monarsze. W Biblii nazwano go „pomazańcem” Bożym oraz „drapieżnym ptakiem” przybywającym od „wschodu słońca” (Izajasza 45:1; 46:11). Mowa o Cyrusie Wielkim, królu Persji.Marsz ku sławie rozpoczął on około 560 lub 559 roku p.n.e., kiedy to po śmierci swego ojca, Kambyzesa I, zasiadł na tronie Anszanu — miasta lub regionu w starożytnej Persji. Anszan podlegał wtedy zwierzchnictwu medyjskiego króla Astiagesa. Cyrus zbuntował . . .

Powstanie Sparty Sparta została założona przez greckie plemię Dorów w Lakonii, krainie leżącej w południowej części Peloponezu, w dolinie rzeki Eurotas. Dorowie mieli przybyć na ten teren około roku 950 p.n.e. Plemię to podbiło ludność miejscową i podporządkowało ją sobie. Po tej inwazji Dorów nie zachowały się jednak ślady uchwytne archeologicznie. Jedynym dowodem najazdu Dorów jest fakt, że w okresie historycznym ludność Lakonii posługiwała się doryckim dialektem, ale nie mamy żadnych pewnych i bezpośrednich świadectw na . . .

Jednym z najciekawszych społecznych problemów okresu wczesnych dziejów rzymskich, jednocześnie z niezwykłą siłą rzutującym na losy wewnętrzne i kształtowanie się polityczne republiki rzymskiej, był konflikt między rodami patrycjuszowskim, a rozrastającą się warstwą plebejską. Tego typu konflikty społeczne nie są niczym niezwykłym. Patrycjusze to przecież greccy „aristoi”, ale następstwa walki warstw w Rzymie są prawdziwym fenomenem. Zamiast krwawej oligarchii, której kres położyłby równie okrutny tyran, miasto nad Tybrem . . .

Żyjący w Atenach Sokrates zajmował się jedynie etyką i logiką, czyli zagadnieniami filozoficznymi, skoncentrowanymi wokół człowieka. Zobowiązał swoich uczniów do poznawania ludzi, a przede wszystkim siebie samych i do zdobywania takich zalet jak sprawiedliwość, odwaga, panowanie nad sobą, bo to one stanowią fundament cnotliwego życia. Utożsamiał cnotę z wiedzą i dlatego zachęcał słuchaczy do jej zdobywania. Każdy człowiek według Sokratesa powinien zabiegać o dobra najwyższe. Tak wybitnego człowieka oskarżono o demoralizację młodzieży. . . .

Po Złotym i Srebrnym Wieku ludzkości nastał Wiek Brązowy. Ludzie tego okresu byli okrutni i pyszni, a ich występki ściągnęły na nich gniew bogów. Szczególnie niegodziwy był król Likaon i jego synowie. Składali oni ofiary z ludzi, podczas gdy bogowie olimpijscy zabronili tego barbarzyńskiego zwyczaju. Pewnego razu Zeus odwiedził ich pod postacią człowieka, a oni zabili swego brata Nyktimusa i podczas uczty podali gościowi potrawę przyrządzoną z jego ciała. Rozzłoszczony władca nieśmiertelnych zamienił Likaona i jego synów w wilki i wraz z . . .

W 43 r. n.e. silna rzymska armia na rozkaz cesarza Klaudiusza przeprawiła się do Brytanii i w krótkim czasie opanowała dużą część wyspy, która miała stać się kolejną prowincją imperium. Choć Brytowie stawili bardzo słaby opór najeźdźcom, to po 17 latach, w 60 r. n.e. zorganizowali pod wodzą królowej Budyki powstanie, które mocno zagroziło rzymskiemu panowaniu.Rzymianie w BrytaniiDo I w. p.n.e. Rzymianie bardzo mało wiedzieli o Brytanii i jej mieszkańcach. Wyspa znana była przede wszystkim z bogatych złóż cyny, które . . .